ಸಹಜ ಬಾಲ್ಯ
ಜೀವನವನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದ ಕೊರೊನಾಕ್ಕೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು
ಮಗು ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಾಗಿನಿಂದ
ಇಂದಿನವರೆಗೆ ಇಷ್ಟ ಇದೆಯೋ ಇಲ್ಲವೋ ದಿನಾಲು ಬೆಳ್ಳಿಗೆಯಿಂದ ಸಂಜೆ ಶಾಲೆ, ಟ್ಯೂಶನ ಕ್ಲಾಸ್‌, ವಾರದಲ್ಲಿ ಸಿಗುವ ರಜೆಯ ಒಂದು ದಿನ ಕರಾಟೆ/ಸಂಗೀತ/ಡಾನ್ಸ್/ಸ್ವೀಮಿಂಗ್ ಯಾವುದೋ ಒಂದು (ಅಪ್ಪ
ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಪ್ರತಿಷ್ಠೆಗೆ ಪುರಕವಾದ ತರಗತಿ), ಬೇಸಿಗೆ ರಜೆಯಾಗಲಿ ಮಧ್ಯಂತರ ರಜೆಯಾಗಲಿ ಶಿಬಿರಗಳ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ
ಮನೆ ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಕಡೆ ಹೋಗುವುದು. ಒಟ್ಟಾರೇ ಮಕ್ಕಳ
ಬಾಲ್ಯವನ್ನು ಪಾಲಕರಾದವರು ತಮ್ಮ ಪ್ರತಿಷ್ಠೆಗೆಗಾಗಿ ಬಲಿಕೊಟ್ಟರು. ಮಕ್ಕಳ ಬಾಲ್ಯ ಎಂದರೆ ಇದೇ ರೀತಿಯಾದದ್ದು
ಎಂದು ಸಮಾಜ ನಂಬುವಂತಹ ಅಪಾಯಕಾರಿಯಾದ ಹಂತಕ್ಕೆ ನಾವು ತಲುಪಿದೆವು. ಅನೂಕರಣೆ ಎಂಬುದು ಎಲ್ಲಿಗೆ ತಲುಪಿತು ಎಂದರೆ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ನಾವು ಭಾಗಶ: ಯಂತ್ರಗಳನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದೆವು. ಯಂತ್ರಗಳ ಸಾಧನೆ ನೋಡಿ ಖುಷಿಪಡುವಂತೆ ನಾವು ಮಕ್ಕಳ ಸಾಧನೆ
ನೋಡಿ ಸಂತೋಷ ಪಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದವು. ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಪಾಲಕರ ಮಕ್ಕಳ ಸಂಬಂಧ ದಿನೇ ದಿನೇ ಸಂಕೀಣ೯ವಾಗುತ್ತಾ
ಹೋಯಿತು. ಅವನ ನೋಡ, ಇವನ ನೋಡ ಎಂದು ಬೇರೆ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ
ಹೋಲಿಕೆ ಮಾಡಿ ಮಾಡಿ ನಮ್ಮ ಮಗುವಿನ ಸ್ವಂತಿಕೆಯನ್ನೇ ನಾಶ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟೆವು.
ಒಟ್ಟರೇ ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಬಾಲ್ಯವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಬೇಕಾದ ಮಗುವನ್ನು
ನಾವು ಆಡಿಸುವ ಗೊಂಬೆಯನ್ನಾಗಿಸಿದೆವು. ಬಹುಶ: ಈ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ
ಬಾಲ್ಯವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಮಕ್ಕಳ ನೋವು ದೇವರಿಗೆ ಕೇಳಿಸಿರಬೇಕು. ಕೊರೊನಾ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾದ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ
ಮಕ್ಕಳ ನೆರವಿಗೆ ಬಂದಿರುವುದು. ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಇರಬೇಕಾದ ಸ್ಥಿತಿ ಬಂದಿದೆ. ಹೌದು
ಎಲ್ಲರೂ ಒಟ್ಟಾಗಿ ತಿಂಗಳುಗಟ್ಟಲೇ ದಿನಾದ ೨೪ ಗಂಟೆ ಒಂದೇ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವುದು ಸುಲಭವಲ್ಲ. ಆದರೇ ಅನಿವಾಯ೯ವಾಗಿದೆ.
ಈ ರೀತಿಯ ಸ್ಥಿತಿ ಮಕ್ಕಳ ಪಾಲಿಗೆ ಒಂದು ಅದೃಷ್ಟವೇ ಸರಿ.
ಈ ರೀತಿಯ ಸಂದಭ೯ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಯಾವ ರೀತಿಯ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಬಹುದು ಎಂಬುದನ್ನ ಈ ಕೆಳಗಿನಂತೆ ಗುರುತಿಸಬಹುದಾಗಿದೆ
ಮಕ್ಕಳು ಮನಸ್ಸಿನಲಲ್ಲಿಯೇ ತುಂಬಾ
ಸಂತೋಷದಿಂದ ಇರುವರು.
ಮನೆಯವರೆಲ್ಲರೂ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಕಾಲ ಕಳೆಯುತ್ತಿರುವುದರಿಂದ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಪರಸ್ಪರ
ಸಂಬಂಧದ ಬಗ್ಗೆ ಭರವಸೆ ಮೂಡಿರುವುದು.
ಮನೆಯವರೊಂದಿಗೆ ಆಟ, ಟಿವಿ ನೋಡುವುದು, ಓದಿನ ಬಗ್ಗೆಹಾಗೂ ಇತರೆ ಚಚೆ೯ ನಡೆಯುದುದರಿಂದ
ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ತಮಗೆ ಗವ೯ ವೆನಿಸುತ್ತಿರುವುದು.
ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಆಗಾಗ ನಡೆಯುವ ಅಪ್ಪ
ಅಮ್ಮನ ಜಗಳ, ಸಿಟ್ಟು, ಪ್ರೀತಿ, ಕಾಳಜಿ ಈ ಎಲ್ಲವನ್ನು
ಗಮನಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿದೆ. ಈ ಅಂಶಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವ ಶಾಲೆ, ಟ್ಯೂಶನ ತರಗತಿಗಳಲ್ಲಿಯೂ ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ. ಮನುಷ್ಯ
ಸಂಬಂಧದಗಳ ಭಾಗವಾಗಿರುವ ಈ ಎಲ್ಲಾ ಅಂಶಗಳನ್ನ ಸ್ಮೂಕ್ಮವಾಗಿ ಗ್ರಹಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಾ ಇರುವುದು.
ಮನೆಯ ನಿವ೯ಹಣೆಯಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮನ ಪಾತ್ರದ
ಹಾಗೂ ಅಪ್ಪನ ಜವಬ್ದಾರಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿವಾಗುತ್ತಾ ಇರುವುದು.
ಅಪ್ಪ –ಅಮ್ಮನ ಬಾಯಿಂದ ಅಜ್ಜ –ಅಜ್ಜಿಯರ
ಕಾಲದ ಘಟನೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಯುತ್ತಿರುವುದು. ಆ ಘಟನೆಗಳನ್ನು ಇಂದಿನ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿ ಯೋಚಿಸಲು ಅವಕಾಶವಾಗಿದೆ.
ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲಿ, ಹಣ
ಸಂಪಾದನೆ ಮಾಡಲಿ , ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೇ ಜಗಳವಾಡಲಿ ಕೊನೆಗೆ ಮನೆಯೇ ಗತಿ ಆಗಿರುವುದು ಎಂಬ ಸತ್ಯ ತಿಳಿದಿರುವುದು.
ಮೂಲೆ ಸೇರಿದ ಒಳಾಂಗಣ ಕ್ರೀಡಾ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳು
ಕಪಾಟು ಸೇರಿದ್ದ ವಿವಿಧ ಪುಸ್ತಕಗಳು ಹೊರ ಬಂದಿರುವುದು.
ಅದರೊಂದಿಗೆ ಮಕ್ಕಳ ಮಾತುಕತೆ ನಡೆದಿರುವುದು.
ಅಣ್ಣ-ತಂಗಿಯರ ಗುಟ್ಟಿನ ವಿಚಾರಗಳು
ಪರಸ್ಪರ ಹಂಚಿಕೆಯಾಗಿರುವುದು. ಈ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಇಬ್ಬರಲ್ಲಿ ಅನ್ಯೋನ್ಯತೆ ಮೂಡಿರುವುದು.
ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ
ಕೊರೊನಾ ಪರಿಣಾಮದಿಂದಾಗಿ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಹಲವಾರು ವಷ೯ಗಳಿಂದ ಕಣ್ಮರೆಯಾಗಿದ್ದ ಬಾಲ್ಯ ಜೀವನ ಪುನ: ಬಂದಿರುವುದು.
ಲಾಕಡೌನ ಪರಿಣಾಮದಿಂದಾಗಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಸಮಸ್ಯೆಗಳಾಗಿರುವುದು.
ಆಥಿ೯ಕತೆಯಲ್ಲಿ ನಾವು ೧೦-೧೫ ವಷ೯ ಹಿಂದೆ ಹೋಗಬಹುದು. ಆದರೇ ೨೦-೨೫ ವಷ೯ದ ಹಿಂದೆ ನಮಗೆ ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದ ಬಾಲ್ಯವನ್ನು ನಮ್ಮ ಭವಿಷ್ಯದ
ನಾಗರೀಕರಾದ ಇಂದಿನ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಒದಗಿಸಿಕೊಡುವಲ್ಲಿ ಲಾಕಡೌನ ಬಹುತೇಕ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿರುವುದು. ಎಷ್ಟೇ ಹಣ
ನೀಡಿದರು ಸಹಾ ಈ ತರಹದ ಅನುಭವವನ್ನು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನೀಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಾ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಥ್ಯಾಂಕ್ಸ
ಕೊರೊನಾ.
ವಿವೇಕ ಬೆಟ್ಕುಳಿ
೮೭೨೨೯೫೪೧೨೩
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ